Yokluğun, ortasına düştü yoksulluğumun
Umut yoksulu yüreğimin
Fermanını imzaladı sensizlik.
Kirpiklerimin uykuya isyanını
Alkışlarken göz yaşlarım
Ellerim ellerinsiz kalmanın
Kahrını avuçladı.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim