Yokluğuna Hasretim Şiiri - Oktay Güvener

Yokluğunu hissettiğim nice gecelerde,
Yine gözlerine hasretim.
Yıldızlar bile kıskanır güzelliğini.
Gözlerin, gecenin en karanlık anında,
Önümü aydınlatan kandil misali...

Bakışların bir rüzgâr gibi eser yüreğimde,
Kalbimdeki yangınları körükler yeniden.
Özlemle yanarım her geçen gün,
Cemalinden başka bir şey göremez olurum,
Baktıkça kaybolurum derin sularında.

Saçların bir ressamın paletindeki renkler gibi,
Her bir teli, ruhumu çiçeklendirir.
Rüzgârla gelen mis gibi kokusu,
Ta en derinlerden duyulur.
Yakar bağrımı ve hasretini hatırlatır.