Yokluğuna Güftelenmiş Sözceler

Yok, olmuşluğun içinden çıkıp gidiyorum yok olmayışların her zerresine.
Yüreğimdeki sevginin ışığıyla yakalıyor aşk beni en tanımsız ve hazır yerde. Hazlarıma zamlar ekliyor ve beni alıyorlar aşka alınmış her süreye…
Savaşmaktan yorgun düşen düşlerime seni alıyorum.Kalakalıyorum kalınması gereken yerde..Kaybolmuş gidenin peşinde koşmaktan dermanım yokken şirinliğine yenilen su yüreğim durmadan akar.Gel yıka beni… Gel sıva yüreğimin çıplak duvarını.Ve yaz ismini ali cümlelerle.
Çamur deryasında çırpınan güzellerin aynasında beni tarıyor arzular.Saçlarını tarıyorum yalnızlığımı. Bırakın ellerimi… ele giden güzelimin ellerini kırın.
Yaşamı yaşamın farkında olarak gitmeyi bilmeyen güzellin elleri kırılsın.Ahlarıma biraz demirden sopalar ekliyorum her özlemim dövecek benden gideni…
Anlayabilir ancak beni…
Boşuna uğraşmayın beni boşluğun hoşluğu kendi deniz fenerine aldı.Şimdi denizimde olan her güzeli kulemden izliyorum
Yok edemezsiniz içimdeki aşkın büyütülmüş hallerini aşkın her haline özetleniyor özüm…
Boşlukta sallanan bir salıncağıma binen bir güzelin son sözlerine takılıp kalıyorum.
Anlamsızlığın içinde anlatılmaz bir sevdanın şifrelerinde gözlerim açık,gönlüm hep aç…Benliğimdeki beni ben yapan duygular,seni istiyor,yasaksız atıflarımıza atışalım.
Çığlıklar içinde yarışalım sevmeye,sevilmeye,anılmaya,paylaşmaya payda olalım.
Yok, artık acılar, kederler… yok. Senin sevgin süpürdü her şeyi...Beni anlayın sevilme.Yok, artık aşklar, hayal kırıklıkları.Beni tümleyen özlem ırmaklarında vicdanımın vıcısı kendi armonisini oluşturmuş.
Gölgeler arasında bıraktığım sevdaları yenilenmiş hasretlerin mecburlarına alıyorum.
Yüreğimdeki titreşimler suskun,sen yoksun diye susmalar zincirleme isim tamlaması gibi arasına her hissi almış ve beni sana tümlüyor.
Paramparça ne varsa sevdalardan,gitmelerden,kalmalardan benden bir parçaydı.
Şarkılara,türkülere,ağıtlara,zılgıtlara parça.Güftesi yaralarımın sızısından çıkmıştı.
Güneşin sarı saçları gelmeni sarartıyor,içimdeki karartılar senli bir kara oluşturdu.Gözyaşların kara parçamı ada yaptı. Bana gelmenin kayığında ayık bir sevda var. Gökyüzü de küskün değil ağlamıyor artık yıldızlar.
Yağmurlar ve gözyaşların terk ediyor kara sevdamın karasını. Biraz ben oluyorum.
Kuşların melodisi sessizliğe kucaklarken,sahilindeki güllerin hışırtısı kokular yayarken ve sen gülücüklerinle dünyamı sallarken allı pullu bir düş büyür oracıkta.
Aşklar nefes alamıyor,nefis terbiyeli köfte yapıyor.Gönlümdeki lekeleri siliyor sensizlik.
Çıplak bedenlerin şehvetinde, şevkimin ışığı yanmıyor.Mumlar mumyalamış arzularımı eritiyor.Doyumsuz denizler büyütüyorum.Bulutlara nemli bakışlar bırakıyorsun.Her akışında gözyaşların sıralanıyor hatalarıma..Ağlıyorsun.Ki ağlamak da aşkın en güzel anıdır.Sevilmenin ıslanmasıdır ağlamak.Herkes ağlatamaz,aşık ağlatır,onun uğruna dökülen gözyaşları aslında şifadır.İçsel temizleniştir.
Sen, rüzgârların delice seviştiği yalnızlık çölüme geldin.Işıklar ülkesinin vahasında kayıplarıma estin.Saçların suçlarımı sakladı,gözlerin sözlerimin gözünü açtı.
Benliğini bulmaya çalışan bir ürkek bir ceylandın.Ömrüne derlediğin heveslerin toplamında hayalin beni bütünlüyordu.Dahası içlerinin anıtı olmuştum.Sense hep özlemlerimin anıtı hatta anıtına yazdığım manzum destanımdaki gizil güzelsin.
Magmanın kavuran hislerinden senli sıcaklar yakıyor yüreğimi.Gölgeleyemem gözlerindeki umut fırtınalarını.Esiyorum sana doğru.Yaşamın renklerini sererim
Hatta kavuşmamızın gökkuşağını açarım son gözyaşların aktıktan sonra.
Ahh, Anlamsızlığın içinden ve de sevginin sularında bir güneş gibi doğabilsen...Ki ben hazırım,hazırlarına, hazlarına,hasat bekleyen tüm özlemlerine.
Yüreğimdeki sevginin ışığıyla tekrar etkin bir tümcede yaşamak istiyorum.Yavaştan dinsin beklentilerimizin fırtınası.Yüzleşsin hayatın tüm anları sen yanımdayken.Hiç bir şey çalmasın, söylemesin seni kimse.Gece, his,ruh, ten artar bile sevgimize.
Sen alışkınsın
Alışmışındır
Alış... da bene…
Geceyi güne kat, ayrılığımıza ömür kat,katlan bana.Ki kat katlarım var bilmediğin.
Üşüdün mü? O zaman anla ki ben yokum yoklarında hatta varlarında.
Gölgeler seni serinletirse yokluğumda bir gölge çiz anıtsal bakışlarımdan.Ben sensizliğin tüm hallerini ezberledim.
Bin düşünce geçer gider düşlerimden seni bana ağırlar,ağırlaşan hayat.Ve ben hayatın hattını döşedim alıştım sana.Sarılıp yatmak mümkünse bende senden kalan hayâle sarılmak istiyorum.Halbuki sen orda, şehrimde gerçekten varsın etinle kemiğinle,bensizliğine gerçeksin. Asi bir su gibi teslim olmuşum aşka ve sana..Akıver özlemlerimin okyanusuna beyazlara beyaz tüm umutlarında,salına salına dalgalansın ömrüm.