Yokluğuna Alışıp Hep Kendimi Kandırdım

Yokluğuna alışıp hep kendi mi kandırdım,
Kavuşamam diyordum ben çocukluk âşkıma
Tekrar senle görüşmek mümkün olmaz sanırdım
Yıllar sonra bir anda çıkıverdin karşıma.

Küllenen âşk ateşi yeniden alevlendi,
Hatıralar suskundu seninle dile geldi…
Seni tekrardan görmek dünyalara bedeldi
Yıllar sonra bir anda çıkıverdin karşıma.

Sen benim ilk göz ağrım, çocukluk sevdiğimsin
Yılları aşıp geldin, lâkin benim değilsin
Hiç kimse dolduramaz kâlbimdeki yerini,
Seni âşkla sevdim ben, kâlbim bunla yetinsin,

01.11.2024
Erman Ulusoy / Kırklareli