Yokluğuna Ağlıyor Gözlerim

Resmin karşım da duruyor
Bense güneşe mahrum bıraktığım
Loş ve karanlık odam da
Ağzımda ki sigaradan hırsımı
Alırcasına derin nefesler çekerek
Seni düşünürken,
Yüreğim sızlıyor
Dayanılmaz acılar veriyor yokluğun
Derin,derin ahlar çekiyorum
Dökülüyor gözlerimden
Birkaç damla yaş
Dudaklarım da beliyor
Acı bir tebessüm
Dökülüyor ağzımdan kelimeler
‘’hani erkekler ağlamazdı’’
İşte ben ağlıyorum yokluğun da
Soyulmuş bedenimle birlikte,
Sanki ruhumda…
Yüreğimin titremeye başlaması ile
Bedenimde titriyor.
Üşüyorum sevgilim,üşüyorum
Artık odam da yok
Ne yüreğimi ısıtacak sevgin
Nede bedenimi saran
Teninin sıcaklığı…
Alıyorum titreyen ellerimle
Resmini asılı olduğu yerden
Seyrediyorum seni hüzün dolu
Gözlerimle…
Gözlerim den dökülen birkaç damla
Islatıyor resmini
Siliyorum hemen çıplak göğsümde
Ürperiyorum birden bire
Hissettim bedenim de tenin sıcaklığını
İşte o an katılırcasına ağlamak istiyorum
Seni seviyorum diye avazım çıktığı kadar
Bağırmak istiyorum…
Ama yapamıyorum
Sanki boğazımı sıkıyor
Görünmez bir çift el var gücüyle
Yığılıp kalıyorum karanlığın ortasın da
Hıçkırıklara boğularak,
Boğazımdan sadece bir hırıldı çıkıp
Kayboluyor sessizliğin derinliğinde
Seni seviyorum…
23.04.08 İzmir Mustafa ATA