Kirpiklerinin buğusunu özledim,
Dudaklarının kenarındaki umudum,
Sanki yıllar oldu görmeyelim. Gel…
Yanıbaşımdayken özlemim,
Gözbebeklerinde prangalarım,
Bileklerimde yokluğunun kelepçeleri
Yüreğimin kıvrımında hasretinin ağırlığı
Yetmesin mi ayrılığımız?
Bitmesin mi er mektubunun köşesi gibi
Her daim yanan yüreğimizin tüten dumanı?
Daha ne kadar, Ne kadar bu ayrılık, Bu hasret…
Bildiğin halde seni deliler gibi sevdiğimi
Bildiğin halde sensiz geçen her anın
Beni ezdiğini tükettiğini,
Ve bildiğin halde duymadığımda sesini
Dünyanın üzerime üzerime geldiğini,
Tutmayınca ellerini, Ellerimin buz kestiğini
Ve gözlerinde görmediğimde gölgemi,
Acılar içinde kıvrandığımı
Yetsin artık n’olur.
Yetsin yokluğun gel…
18 Şubat 2012 01:11
Yaşar KaçarKayıt Tarihi : 18.2.2012 01:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!