“sen de git
ve bana ayrılacak kimse bırakma geriye”
bilmezsin yalnızlık nasıl kokar
anahtarı çevirince sessizliğe
neye dönüşür bak ev dediğin...
kullanılmamış bir mutfaktır yalnızlık
havasız bir salon
ve kupkuru havlular verir yokluğunu ele
rahatsız edilmemiş bakteriler birikir halılarda
ve gün içinde eve
üç beş güvercinin girdiği anlarım apartman boşluğundan
bakarken kuş tüyünden ayrılıklara
adetimdir
gece geç gelirim eve geceden korktuğumdan
ve geçmez gece,gece boyunca...
birde aksine
yokluğunda her kanalında aşk şarkıları çıkar
bu “haber den başka bir şey bilmez dediğin” radyonun
şans işte
hoş en sevdiğimiz filmlerde seni kollamıyor mu sanki...
haydi şimdi git
yolun uzun ve akşam oluyor
her veda nın kısası makbul
zaten bende bırakıyorum yazmayı..
çünkü..gözlerim doluyor...
Kayıt Tarihi : 27.7.2007 00:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Git dedin ya bana,
Kalamam artık kal desende,
Senin için ne fark ederki.
Seni sevende bir,
Sana küsende,
Dur hele canıım
Hemen alınma, kırılma sakın,
Dün zaten onlar yokti ki,
Sadece sen vardın,
Sen bana bende sana yakın.
Sıgara yakışıyor dudaklarına,
Yemekden önce yemekden sonra,
Hadi yak birtane daha.
Sözlerim dokunmuştur sana.
Hadi sana elveda..
Yine dost yine arkadaşız,
Ama sevgili olamayız,
Ben istesemde, istemesemde,
Bundan böyle kankayız.
Aynı köydeniz, biz akrabayız.
TÜM YORUMLAR (2)