Kır yalnızlığın zincirlerini
Yıldızların arkadaşlığı sadece gecelik
Gündüzler başkalarının malı
Yalan hep muştular hala
Dağlarında hala krallıklar
Ceylanlar güz vurgunu
Ve yokluğunda hasret bir ejderha.
Gözlerin bol mavili,
bol martılı
ve limanlardan
hiç gemi
eksik olmayan
bir deniz...
Ve yokluğunda
Zamanlar öyle hain
Öyle kurak bu topraklar
Açlık sarmış dört bir yanı
Karbela'ya dönmüş büyük kentler
Kış ortasında.
A benim kadersizim
Sensiz yürümümek bu yollarda
Dalları budanmış bir ağaç gibi
Kalakalmak ortasında bir ovanın
Bağır açmak her yönde esen rüzgarlara...
Kayıt Tarihi : 13.6.2008 22:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!