Yalnızlığa alıştım artık
Sancılı geceler yormuyor eskisi gibi
Uykularımda ismini sayıklamıyormuşum
Kalabalıklar sıkmıyor artık beni
Sevda şiirleri de yazmıyorum
Kimseyle konuşmuyorum derdimi
Paylaşmak rahatlatmıyor
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
dünya bir sahne
bizler oyuncular...
roller kimi mutlu, kimi zalim, kimi acılı
dağıtılmış
ve bu rol dağıtımı, aynı sahnedeki gibi en iyi yapana verilmiş...
işte böyle, benim yaşamı algılayışım da böyle Ethem bey,
demek yalnızlık rolü size yakışmış çaresiz oynanacaktır
ve bizler dediğer rolleri oynayacağız...
selam ve saygılarımla dost, hoşça kalın.
Yokluğuna alıştı bu gönül
Yalnızlığına aşina artık
ne yaparsın dünya hali elden bir şey gelmezki.
yüreğimizde yangınlar yanar durur.
saygılar sunarım
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta