Yok/luğun, yapım eklerinin ihaneti
bilenmiş hançerler gibi sözlüğümün kalbinde.
Ve sızısı derinlerde çağlayan sesinin
yoksun bıraktığı bir başka faciadır susuşun.
Şarkıların hüznüne bel bağlayıp dilyaşı döken.
Sevgilim, 'kaçış' eylemsizliğini ilan eden
asi bir aşkın ismidir şimdi. Ve ben seslerini
giderek sertleştiren,
başkaldıran kaçkınım.
Lakin kaç kinim varsa bıraktım.
Mecazların sinsi tuzaklarından arınıp
gerçeğin yolunu arşınladım.
Nirvanasına erip dilin,
tanrının Adem'e verdiği isimleri neden geri aldığını
anladım. Acıdım.
Senden sonra akıl vurup toprağa
affet, dedim tanrıya.
Merhamet dilendim.
Eksik, suçlu, boynu bükük kelimelerim...
Yine gece, yine tövbe.
Yine her gece yok/luğun, yapım eklerinin ihaneti
bilenmiş hançerler gibi sözlüğümün kalbinde.
Kayıt Tarihi : 25.12.2010 12:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!