Yokluğun Yankısı
Yorgun bir sabahın karanlığında
Üzerime çöken sensizliğin hüznü
Yalnızlığın amansız kuluçkalarında yankılanıyordu
Bir sokak lambası izliyordu bende ki seni
Bir sarhoş ağlıyordu karanlığa
Adını söylediğim her kaldırımda
Ilık yağmurlarla oynaşan yüreğim
Bir yokluğun habercisiydi sanki
Sesim zihnim ve yüreğim yoktu
Sen de yoktun aynı durakta
Ardım sıra kanatlanan güvercinlerde yoktu
Muavinler gülmüyor, şoförler hep susuyordu
Senin bir daha olmayacağını düşünmek
Bu yokluğu var ediyordu.
19 Nisan 2005
Eren İlhanKayıt Tarihi : 26.2.2006 00:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!