Yokluğun Yağmur Tadında...

İntiharlar düşüyor penceremin camından,
İlmek ilmek düğümleniyor,
Yolları sana çıkan izlerle.
Can evimden vuruyor beni zaman,
Yine yokluğuna rehnedilmiş saatlerde.

Titriyor sol göğsümdeki bam teli
Dar ağacından bir umut daha düşüyor
Bulutlarla ağlaşıyoruz...
Akıyoruz içimize...
Damla damla kuruyoruz...

Yine sökülüyor yerinden yokluğunun kabukları
Kanıyorum, sevda yanımdan...
Söyle kopan hangi yaramı tıkasam
Sustururum canımın sızıntısını...
Süzülüyor damarlarımdan aşkın kırıntıları
Oluk oluk İsraf oluyoruz...

Ayı gökyüzüne asıyorum bu gece
Katli vacip ayrılığa fermanlar yazıyorum...
Gelsen kapıda bekleyen sensizlik kesecek bileklerini
Sarılsan kırılacak yalnızlığımın kemikleri..
Sabah olmadan gelsen bu gece...
Yavaş yavaş ölüyoruz.

Yoksun gelmiyorsun
Ahh yokluğun
Kahve kokusu şimdi dudaklarımda...
Yokluğun...
Bir bardak dolusu intihar...
Yokluğun
Yağmur tadında....