YOKLUĞUN VURDU BENİ CANIMIN İÇİ
Kan gözyaşı revaçta, aşk sevda durağanlıkta
Güneş mahcup, utangaç doğuyor şafakta
Duygular kelepçeli, yürek hicran kanamakta
Vuslatımız kalmış, zifiri ötesi karanlıklarda
Yokluğun vurdu beni, canımın içi
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Can yüreğe gönülden selam saygı
Laf aramızda gönül çiçeği yüreğinizde, dizelerinizde
adeta Güneşin izleri vardı
İyiki varsınız ,iyiki tanıdım sizi
Aşk-ı niyazlarımla
Aşk ağlatır, dert söyletir derlermiş. Oysa sevmek dert olmamalı aşığa. Kutluyorum Ali bey... Okumak güzeldi...Nicelerine...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta