Bu gün, ilk kez yokluğuna yenildim..
Daha fazla hükmedemedim gözlerime ağlamaması için..
Gözlerime yüreğime sözüm geçmedi..
Yüreğimdeki sensizlik yangınına esir düşmeye,
İlk gözlerim başladım ve erkenden kapattım..
Sensiz dünyamdaki gerekli gereksiz ışıkları..
Ve karanlığın en karanlık köşesindeydik yokluğun ve ben...
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta