Bu gün, ilk kez yokluğuna yenildim..
Daha fazla hükmedemedim gözlerime ağlamaması için..
Gözlerime yüreğime sözüm geçmedi..
Yüreğimdeki sensizlik yangınına esir düşmeye,
İlk gözlerim başladım ve erkenden kapattım..
Sensiz dünyamdaki gerekli gereksiz ışıkları..
Ve karanlığın en karanlık köşesindeydik yokluğun ve ben...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta