Yokluğun Varlığından Ağır

Belli etmeyeyim dedim öyle sessiz sessiz seveyim seni hep içimden
Eski bir şarkı gibi kal istedim hep çok değerli ama çok az bilinen
Tamamı deliye söylenir lafın derler ama burda ki tek deli benim
Üstüne alındı herkes sözlerimi oysa ki ben bir tek sen duy istedim

Lambayı kapat sus yat kalbim ne desek duymaz o boşuna beklemeyelim

Aaaahh alıştırma beni kendine yokluğun varlığından ağır basacaksa
Can bu kolay kolay toplanılmıyor yerden bir kez düşüp kırıldıktan sonra
Ağırlaştırılmış müebbet yemiş sanki kalp kendine duvarlar örüyor
Ruhum ağlıyor ardında belki duyup gelirsin diye hep seni bekliyor