Yokluğun demini aldı yine.
Bir tiyatro misali, kimbilir bu kaçıncı perde.
Umuduna küsmüş, kırmızı ışık dilencisi gibi,
Araba camları kapalı, bakışlar aksi yönde...
Varlığın üstümde koyu bir gölge.
Razı olurum kalbindeki her sürgüne.
Bir taşzehir verin bana içeyim
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Devamını Oku
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta