İnsan insan olduğunu unuttu mu
Açlığı da, yokluğu da, arkadaşlığı da
Hatta kendini bile unutur.
Sorarım sana niçin geldin?
Bir amacın yok mu?
Hani hedeflerin?
Nerede o düşüncelerin?
Bir tek varlığın içinde yokluğun var.
Yo.. Yo... Yo.. Ne olduğunu bilmiyorsun.
Gerçeğin ta kendisi,
Sen... Sen... Sen... Artık yoksun....
Kayıt Tarihi : 12.8.2009 12:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!