Yokluğun Tetikliyor Tüm Yoklukları

Yokluğun tetikliyor tüm yoklukları.
Güneş yok, karanlık hava puslu sevmiyorum buraları
Ruhum huzursuz, psikolojim ağır bir tramvada
Arkadaşlar yok, akşamlarım yalnızlığa mahkum
İştah yok, tatsız tuzsuz herşey, ekmek bayat
Anamın tarhana çorbası yok, kendir pişir kendin yiyeme
Gülmek yok, yüzümdeki gamzem kayıp
Gücüm yok, yorgunum; desteğim yok tutunacak dalım
Yüzün yok, ellerin, yok sesin bile
...
Umut yok,
Umut sensin,
Sen yoksun.
Yokum ben.

Yaa sabır!
Allah var, gaile yok.