Yokluğun Sînemi Yakıp Dağlarken

Yokluğun sînemi, yakıp dağlarken
Derdimi dağlara, dökerim anne(m)
Hasretin içimde, coşup çağlarken
Hicrânla boynumu, bükerim anne(m)

Anladım kavuşmak, mahşere kalmış
Gel gör ki gönlümü, bin elem almış
Gözlerim enginde, hayâle dalmış
Hicrânla boynumu, bükerim anne(m)

Şefkatle her zamân, sevgiler derdin
Yoluma nûr veren, en güçlü ferdin
Sen artık kutlu bir, menzile erdin
Hicrânla boynumu, bükerim anne(m)

Solmayan tek gülüm, tek yaprağımdın
Gönlümdeki ziyâ, nûr ırmağımdın
İlk nefesten beri, ses bayrağımdın
Hicrânla boynumu, bükerim anne(m)

Hiç kimse dünyâda, sen gibi değil
Kimsesiz yalnızım, gözlerim sebil
Sükûtum pek derin, dönmüyor ki dil
Hicrânla boynumu, bükerim anne(m)

Bilirim melekler, yoldaşın olmuş
Gül tenin vedâyla, sararıp solmuş
Senin de yüreğin, özlemle dolmuş
Hicrânla boynumu, bükerim anne(m)