Yokluğun Şiiri Şiiri - Tunahan Yiğit

Yokluğun insana verdiği ve iliklerinde hissettirdiği boşluk
Dolar aslında yoklukla da o derin boşluk
Yoklukta yetinmek çoklukta sevinmek gerektir
Sevinirken de yokluk günlerini bilinmelidir
Bazen küçük bir sevinç gülümseme her şeyi unutturur
Unutmanın verdiği umut bambaşkadır
Umutsuzluksa denizdir denizin üstünde ki gemidir umut
Gökyüzüne bakınca ruhu kararır mı insanın
Yokluksa konu en açık tonlu renkler gri pusludur

Yine de umut dolu olmalıyız hayat dediğin umuttur
Umutsuzluk furyasında kaybetme kendini
Daldır elini denize çarp suyu suratına silkin
Kalk bak gökyüzüne gör mavinin en açık tonunu
Doldur yüreğini ruhunu sevinçle kusma artık yokluğunu
Yoktur derdinin yara bandı herkeste vardır yaranın yarası
Kapanır yaralar unutulur yokluklar yeter ki umutlu ol