İlim ile nefsin savaşıydı bu, kalemin yontulmamış ucunu açarken yokluğun şairi
Meçhule sığınmış karanlığın içinden görebilir mi kısılarak bakmaya çalışan yorgun gözleri
Kime ne anlatacak, okuyan, dinleyen anlayacak mı? Efsun damlatılmış nadide sözleri
Beyhude yaşadı, beyhude yazdı, yazdığını da zaten bir kendi anladı titrerken elleri
Umut, umudun içinde dibi görünmez, hissi tükenmez bekler, bekler ki gelip alsın maziden nur yüzlü peri
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta