Hayatımın yokluk penceresi gibisin;
Açınca sabahları
Tüm şeffaflığınla günaydınsız, güneşi getiriyorsun
Pencereme,
Kapatınca gecenin ayazında…
Gökyüzünde dans eden yıldızları
Seyrediyorum buğuluğunda.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta