Yokluğun Ne Demek Biliyor musun?

Gittiğin gün anladım
Camdanmış çocukluğum
Düşürdüm çocukluğumu
Büyüdüm baba.

Yorgundun
Zamansız kanamalardaydın
Yağmura yakalanmıştın
Yılları demler gibi dalıp gitmişti
Çatık kaşlarının dibinde gölgelenen gözlerin
O halini hiç sevmezdim biliyor musun
O halini hiç ama hiç sevmezdim.

Elimdeki bezden bebeğimle
Seni uzun uzun seyrederdim
Telaşlı
Heyecanlı
Ve acemi
Hayata henüz yakalanmamış
Küçük insan gözlerimle.

Ah bir çağırsa derdim içimden
Ah bir çağırsa!
Dizlerine takılıverirdi gözlerim
Biliyor musun
En rahat ettiğim
Uyku odamdı dizlerin.

Kıyametten çıkmış olsan da
Cehennemden geliyor olsan da
Yine de her dönüşünde eve
Dizlerinin üzerine çöker
Kocaman açardın kollarını
Gözlerime yakalandığı an gözlerin
Sana koşmak sarılmak için
En ufak tebessüm aralığını beklerdim dudaklarının...

Gülüşünde
Mutluluğa açılan bir kapı vardı
Gülüşünde bana sarılman vardı
Kollarına sığınmak için koşardım
En huzur bulduğum
Oyun odamdı kolların.

Sen şimdi yoksun
Yokluğun ne demek biliyor musun?