Yokluğun Mavi Yürek Şiiri - Atilla Köseoğlu

Yokluğun mavi yürek, taşıyamadım.
Duyguların anlamı sen, yaşayamadım.
Şiir oldun dilimde, okuyamadım.
Hayalin var karşımda, dokunamadım.

Gittiğini hatırlattılar yine bana.
Hani sen benim içimdeydin ya
Bir damla gözyaşı veriyor sana
Eridim, gördün mü, içindeydim ya

Sen bende yaşardın, ben sende.
Bizi kimse anlamaz derdin anne.
Yanmıştı yürek, sabah vaktinde.
Hani ateşi bölmüştük anne.

Deniz gözlerimi kuruttum anne.
Yanındayken ağlayan buluttum anne.
Kalbimde ateşini uyuttum anne.
Yokluğunda kendimi unuttum anne.

Ölüm, güzel yazıyor mezar taşında.
Pınarlar, nehir oldu, senin safında.
Bekle beni anne, Kevser başında.
Duaların kabul olsun Allah katında.