Yokluğun Kör Karanlığında

Bir yudum çay ve bir nefes sigaraya
Dikkati çuvallamış bakışım çekilir.
Zahmete sokar bütün düşünceleri
Bir neden var biliyorum uyku kaçaksa.
Bir neden
Koyamıyorum hiç bir tarafıma.
Susuyorum! Donuk gözlerime sokulurken
Elbette sen, sen varsın
Bir akreple geçinmek ne kadar zor!
Dakikalarca seni, seni arıyorum
Yokluğun kör karanlığında.

Ne hatır var bu nankörlükte
Ne yüz bırakmış aralara, gönül dokunsun!
Son gidişin üzerinden geçen milyonca
Yıl gibi kurumuş kabuktur içim.
Dikendir iskemle, taştır yatak
Haindir dudak nefese yol olur, sessizce!
Dökülür, giderim benden
Sen gibi, tıpkı sen gibi.
Zamanı gösteren her şey dizili cana
Canda seni, seni arıyorum
Yokluğun kör karanlığında.

Son değil bu, kaçıncı arktik vuruştur
Hiç bitmiyor fayların, viraneden fazlayım.
Dil çekilmiş fenada, bakışın ayrı hali
Her şey çoktan yanmış sargın sonsuzluğa
Yerini söyletmiyor.
Kalbim kırık, her şey yıkık!
On yedi Ağustos'um
Senedir ölüm yılı, bu gün sen!
Çok zaman önce öldürmeyen
Her gün için için öldürür şimdi
Yokluğun kör karanlığında.