Yüreğim kör bir kuyuya düşmüş
Yüreğim uçurum…
Yokluğunun zehir zemberek yalnızlığında
Kanamaktan yorgunum.
Bir kan davasının son durağında sensizliğim
Yarım yamalak yokuşundayım ahlarımın…
Ağlamak sarp duvarların yamacında
Suskun ve acılı…
Öksüz ve tek bir çınar gibiyim…
Hiç bitmeyecek yolculuklarda sabahlayan.
Gözlerimde bir demet papatya kurusu…
Geçtiğim sokaklarda yokluğun…
Gittin,
Yüreğimde eski bir sazende söylüyor
“Her yer karanlık,pür nur o mevki”
Yaşamak dinmeyen bir acı içerimde…
Kayıt Tarihi : 29.1.2010 18:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!