Yine dalıp gitmiş gözlerim aklım aşkım ve saklım
Ve yine kendime suçüstü yapıyorum yasak dudaklarda gezerken,
Gözlerime senden düşler sürüyorum sevişlerle süslü,
Şehir yine gözyaşı yağmurları ile yıkanırken soğuk
Ve ağlarken gökyüzü bir kış günü bu ölü şaire,
Kimbilir hangi dudaklarda üşüyorsun bensiz
Ve ben
Ayrılığın saati kaç geçiyor bilmiyorum.
Zamanıdır artık gözlerimi senden çöz,
Ücranda yak kaçamak bakışlarımı,
Artık yokluğun kokut dünyayı ve ben muhtac olayım kokuna.
Ellerimde yanmış bir aşkın külleri,
Gıpta ile bakarken küllerinden doğan efsane yaratıklara,
Şimdi vazgeçmenin öncesinde vazgeçilmenin içindeyim,
Artık tükeniyor kalemimdeki kelimeler ve kelimelerimdeki sen …
Kayıt Tarihi : 19.1.2011 23:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!