Yokluğun Kadar Şiiri - Metin Şencan

Dışarda amansız bir soğuk var.
İçimde dayanılmaz bir yangın.
Dışardaki kuru ayazdan.
Yok ki senin de bir farkın.

Buz tutmuş yollar, kaldırımlar,
Senin yüreğinde kat kat nasırlar.
Nasılım diye sorarsan ey yar.
Yanıyorum, seni sevdiğim kadar.

Yakışmış ağaçlara beyaz örtüsü.
Gönül tutturdu bir sevda türküsü.
Söyler durur bilmem ne yapar.
Ağıtlar besteler, seni sevdiği kadar.

Bu sevda öldürürken azar azar.
Fırtına olsa, tipi olsa ne yazar.
Hiçbiri üşütmez beni.
Senin kalpsiz oluşun kadar.

Gönül hep kışta, gelmez bahar.
Sensizlik kar gibi, lapa lapa yağar.
Bu kalbimi hiçbir şey acıtamaz
Senin yokluğun kadar.