Yokluğun IX Şiiri - Necdet Uçan

YOKLUĞUN

sen olmazsan
dalda tomurcuk
yürekte çiçek açar mı

sen olmazsan
gökte bulut, gecede yıldız
gün, anlamını bulur mu

sen olmazsan
derde deva
küle derman olur mu

sen olmazsan
denizde yakamoz
pencereme ayışığı vurur mu

sen olmazsan
olanca güzelliğiyle her gün
börtüböcek, doğa uyanır mı

sen olmazsan
bu öksüz yürek
hiç iflah olur mu

sen olmazsan
duygularımda haklı hakkını
adalet yerini bulur mu

olmazsan şayet
estetiğin
içtenliğin hali nice olur

sen olmazsan
dört mevsim sürgün yürek
özgürlük yaşayabilir mi

sen olmazsan
beklentilerin
ve umudun esamesi okunur mu

sen olmazsan
işi gücü arasında
kim rüzgarla sohbete dalabilir

sen olmazsan
anlamını yitirir inan
canlı, cansız varlıklar

sen olmazsan
yüce dağlar geçit vermez
aşılmaz olur zirveler

sen olmazsan
cana can
kana kan kim katabilir

sen olmazsan
türkünün, şiirin ruhu
içtenliği kalır mı

olmazsan eğer
beş para etmez
bakış ve gülüşler

olmazsan
içimdeki boşluğu
kim doldurabilir ki

olmazsan
hasret anlamsızlaşır
kavuşmanın nesi anılır

sen olmazsan
yaşamın, yaşatmanın
dünyanın anlamı mı kalır

olmazsan
iyi ile
kötünün farkı anlaşılır mı

sen olmazsan
havada oksijen
sevdanın kırıntısı solunur mu

sen olmazsan
gamzelerde
şafak açar mı

sen olmazsan
bu hayat
adam gibi yaşanır mı

sen olmazsan
renklerin solgunluğunda
evrenin tadı, tuzu kalır mı

olmasan
geceyle gündüz
siyahla beyaz farksızlaşır

sen olmazsan
toprak, bağrını açıp
dört gözle bekler bedenimi

yokluğunda
cehennemin,
cennetten ne farkı kalır

Nisan 2020