Yokluğun İhanet Şiiri - Ömer Tomruk

Zalim bir sürgün sessizliğin...
Akasya ağaçlarının gölgesinde,
Unutmuştum ihanetin acı gözyaşlarını.
Kana kana içtiğim bir ömürdü gülüşün,
yoksun ya...
yokluğun aşkıma ihanet...

Özgür bedeninde tutsak şair ruhun...
Kanadına aşk yazlmış güvercinler firarda.
Hangi çiçeği tutsam solar oldu bahçeler.
Olmayacak dualarım kavuşt...uğunda yüzüme,
Yoksun ya...
Yokluğun varlığıma ihanet...

Adında anlam buldu adil ismim
Pembe masallardaydı oysa aşkın adaleti
Gök gri ve toprak kokmuyorsa yağmurlar
Hazan'a yazılmıştır tüm şiirler...
Yoksun ya...
Yokluğun baharıma ihanet...

Bu gün de güzeldi yarından bi haber.
Gelirmisin ansızın bir müjde ile,
Mor salkımlar vardı ya topraklarımda,
Henüz ayrılığın yıllanmış şarabına dönüşmeyen...
Yoksun ya...
yokluğun canıma ihanet...