Yokluğun İçinde Şiiri - Ozan Efe

yokluğun içinde doğmuşum
biri abi biri aba
üçü geride altı kardeş
bir ana bir baba
bir at bir eşek
bir oda bir ahır
çekilen bunca kahır

yokluğun içinde bir çocuğum
keçe kundakta büyümüşüm
bir öğretmen aydın arif hikmet genç
tutmuş adam gibi elimizden
okumamıza neden
altmış sekizde bölünmüş ailem
babam almanyada anam köyde
abim marangoz abam erken evlenmiş

yokluğun içinde öğretmenim
yolsuz ışıksız yoksul köylerde
çorum bayat yukarı emirhalilde
mecitözü kayı yedigözde
denizliye geldim dördüncü yılda
çivril karalarda çardak beylerlide çaltıda
çameli kızılyakada merkez ali baysalda

yokluğun içinde emekliyim
yirmialtı yılın gerisinde
babam sizlere ömür
anam seksene gelir
abim abam küçük kardeşim hariç
diğer ikisi torunlarını sever
iki kızım mühendisler

yokluğun içinde sazcıyım
onbir yıl olmuş
hırsızlık yapsam ay akşamdan doğmuş
kalmadı tadı tuzu yaşamın
fabrikalar kapanıyor bir bir
zenginler kaçıyor işten
birileride saçıyor peşten

yokluğun içinde ozan efeyim
kırkyılı aşmış çalar söylerim
derdimi kaleme dedim
kalem döner ak kaat üstüne
dilim döndüğünce
elim erdiğince
söz tükenince

230209 denizli