Yokluğun içimde derin bir yara,
Ellerim, elini tutmaya hazır,
Hüzünle çöken şu ilk karanlıkta,
Sen ve ben uzakta, ayrı ayrıyız.
Kulaklarımda hep ayak seslerin,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta