Yokluğun içimde derin bir yara,
Ellerim, elini tutmaya hazır,
Hüzünle çöken şu ilk karanlıkta,
Sen ve ben uzakta, ayrı ayrıyız.
Kulaklarımda hep ayak seslerin,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
