Yokluğun Hazan Şiiri - Ahmet Kara 4

Aysel’im, menekşem, sevdası bende
Gözlerim arıyor, yokluğun hazan.
Rüyalarda gördüm, bakışım sende
Ufuklar tarıyor, yokluğun hazan.

Sokağında enkaz, ağlıyor insan
Ah birde gelseydi, olsaydı Nisan
Açsaydı çiçeğim, verseydi ihsan
Dallarım kuruyor, yokluğun hazan.

Sen orda kederli, bende burada
Çıkmışız yollara, sanki turada
Hayırlısı olsun, geçer yarada
Hasretin vuruyor, yokluğun hazan.

Mazilere daldım, sevdana yandım
Bugün işte seni, dolarak andım
Halini düşündüm, yangına döndüm
Alevin sarıyor, yokluğun hazan.

Keder denizimde, soldu benizim
Buralarda bende, çokta sensizim
Baktım da bahçene, güllerde bizim
Sevgimde duruyor, yokluğun hazan.

Kaç günlerin geçti, böyle uzakta
Gecelerim ayaz, günah, yazıkta
Hassasi canından, çoktan bezikte
Özlemle soruyor, yokluğun hazan.