Yokluğun Hasret Şiiri - Osman Özkan 2

Ana baba yokluğu varken.
Birde senin yokluğunu yaşıyorum.
Ey yar yaradandan ötürü
Sevdim seni.
Çıkarsız beklentisiz sevdim seni.
Sen gittiğinden beri.
Yokluğun içimde bir sancı.
Cehennem ateşi gibi
Kavuruyor yüreğimi.
Elimden hiçbir şey gelmiyor
Yollarını gözlemekten başka.
Resmine bakıp sen sen diye.
Haykırmaktan başka.
Sana tutsak şu yaralı kalbimin.
Feryadını duymaz mısın yar.
Yokluğun hançer gibi.
Bağırma saplanmış.
Hasretini yaşıyorum.
Hiçbir şeyin ne anlamı.
Ne de değeri var sensiz.
Gölgemle baş başayım.
Kadehlerle baş başayım.
Sana yazdığım şiirlerle.
Söylediğim şarkılarla.
Baş başayım.
Ama şimdi yoksun.
Yokluğunun hasretini yaşıyorum

Yokluğun cehennemin diğer adı.
Yokluğun çaresizliğimin diğer yanı.
Varlığın kalbimin sol yanı.
Gönlümün prensi (prensesi).
Sen benim deli yanım.
Adını sevdaya sığdıramadığım.
Sen benim bugünüm.
Sen benim yarınım.
Geleceğimin
Tek gerçeğisin.
Adını Hasret koyup yıllarca.
Arkandan gözyaşı döktürenim.
Uzaklardan bir ses bir selam ver.
Bir nefes ver şu daralan nefesime.
Sensizlik korkutuyor beni yar.
Yokluğuna alışmak tan.
En çokta sensiz ölmekten korkuyorum.
Nasıl çaresizim bilemezsin.
Yokluğunun hasretini yaşıyorum.

Dermanı dermansız
Yapan yokluğun.
El ele kol kola gezdiğimiz
Şu kalabalık şehirde
yalnız kalmışlığımla baş başayım.
Koca şehir sanki üzerime yıkılacak.
Nice umutlarla .Gezdiğim
Bu şehrin sokakları..
sanki üzerime yıkılacak
Yokluğunun hasretini yaşıyorum.
İstanbul'da.istanbul'da

Biliyorum sen de benim
Yokluğumu yaşıyorsun.
Soğuk ve sessiz gecelerde
Sıcaklığı mı arıyorsun.
Yüreğimin kalbimin
Merhemi ol diyorsun.
Yoksun işte yoksun diyorsun.
Yokluğumun hasretini yaşıyorsun