Yokluğun Haram Bana Şiiri - Okan Özkan

Yağmurların altında ağladığımız için,
Göremiyorlar galiba gözyaşlarımızı.
Gök gürültüleri eşlik etti, isyan eden çığlıklarımıza.
Sevgimizi özetledi yağmurun ardından çıkan gökkuşağı.
Islanmış banklar anlatı bazen yalnızlığımızı,
Bazen de geceleri yanan sigaralar.
Yanan sigara değildi bu sefer.
İçimiz yanıyordu, yüreğimiz.
Dumanlarla birlikte, birkaç satır işlenmiş ciğerimize.
Geç kalmıştık baharlara,
Cesur değildik sevdamız kadar.
Eksildi gülüşlerimiz zamanla.
Uzaktan gördüğüm her siyah saçlı kadını,
Sen zannetmekten yorulmuştu gözlerim.
Delirmiştim belki de.
Yıllardır koklayamadığım kokunu,
Uzaklara götüren gözlerini bulamadığımdan.
Özle artık beni kadın, Merak et.
Etki ısınsın içim.
Gel ki bitsin, gecelerle olan musibetim.
Bilsem şuan cennete olduğunu,
Bir saniye bile düşünmezdim arkamdan yapılan ağıtları.
Sensiz solduğum her nefes haram bana.