Gecenin serin ışığı ay gibiydi ellerimdeki yüzün
Sabaha durmuş yüreğimi harabeye çevirmeden önce
Cam kenarlarına
Menekşe yanına diktiğim yaşlarım büyüyor şimdi
Sahibimiz sensin diyor salınırken öylece
Her aklıma düştüğünde
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta