Küçükken kiraz ağacımıza çıkar,
Bak anne kuş oldum diye bağırırdım.
Hiç aklıma gelmezdi
Göğsümden bir kuş uçup gideceği
Ve kendimden düşeceğim.
İçim dışım yara bere içinde.
En çok da yüreğim kanıyor.
Sen kaybından ölüyorum.
Soğuk.
Çok soğuk.
Yokluğun dört mevsim kış.
Sırtıma karlar yağıyor can tanem...
Kayıt Tarihi : 9.1.2020 23:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevgi Gül İlkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/01/09/yoklugun-dort-mevsim-kis.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!