Yokluğun dili Şiiri - Emine Genç

Bir çok kişi gül seviyor olabilir
Ben beyaz karamfili seviyorum

Sen hiç yaban menekşesi ile yüzleştin mi?
Papatya ile sohbetim çocukluk anımdır

Büyüdüm /

Hiç sıradan olmadım
Olamadım

Doğam yaban, yavan değil..
Çeşme taşlarına umutlarımı bıraktığım doğrudur

Bir kavağın gölgesine asılı kalmış gençliğim
Eyvah!..

Kurnaları akmayan köyün, köylüsü..
Samanı saman gibi kokmayan samanlıkların öyküsü

Bitmez aslanım

En çok saçlarımı sev
Avuç içlerinde hasret büyüttüler

Geceleri sessiz uyuyan yıldız
Aya selâm durdu elâ gözlü kız

//..Kurt ulumaz
kuş konmaz
yaprak salınmaz
rüzgar esmez, yağmur dinmez, güneş yakmaz..//

Sır mı?
Sır yükünden boşalmaz!

Kaderim ile nişanım, ecelim ile düğünüm
Duvağım mı, düğüm düğüm

Gücüme gidiyorsun dünya

Dilruba 26 Kasım 2018