Yokluğun Da Şiiri - Mehmet Sarıkoca

Yokluğun da kaybolur bütün azalarım
Donar içimde ki hayat veren kanım
Umursamam yıkılsa da dünya kımıldamam
Çünkü yokluğunda nefes alamam yaşayamam ki

Hani vaktin de hazır olurdu yemeğim aşım
Şimdi hazır olsa da tutmuyor ki verdiğin tadın
Hele yok üstüne yatığın fedakarlığın ve nazın
Çünkü yokluğunda nefes alamam yaşayamam ki

İnsan yokluğunda anlıyor değeri
Bu sefer anladım değerini inan ki
Yanımda olsan anlatırdım içimdeki düşleri
Çünkü yokluğunda nefes alamam yaşayamam ki

İlk sefer gezdim evin odalarını sanki izini aradım
Bu gece geçirdiğimiz yılların hesabına daldım
Bu kadar mı kör oldum senin kıymetinin farkına vardım
Çünkü yokluğunda nefes alamam yaşayamam ki