Yokluğun çok kötü, koyuyor bana !

“ Hasretine alışmak zor !”

Yokluğun çok kötü, koyuyor bana
Gözyaşım akıyor, tutamıyorum !
Anılar hep hesap, soruyor bana
Sindirip derdini, yutamıyorum !

Mutluluk uğramaz, gönül çarşıma
Ayağı uydurmaz, sevgi marşıma
Hayalin çıktıkça, her an karşıma
Kafamdan bir, türlü atamıyorum !

Hasretin alevi, kalbe dalıyor
Sanki şu canımdan, canı alıyor
Çürük bir mal gibi, bende kalıyor
Kimseye derdimi, satamıyorum !

Ne neşem kaldı bak, ne de eğlencem
Izdırap içinde, artık her gecem
Dilimde duayla, sensin tek hecem
Kalbime bir huzur, katamıyorum !

Sen ki yazık ettin, böyle civana
Yetişmek mümkün mü, senin havana
Gözlerim takılı, kalır tavana
Uzanıp yatağa, yatamıyorum !

Kaybettim sayende, bütün dengemi
Soldurdun zamansız, tende rengimi
Ellerden çıkarıp, bütün öfkemi
Kimseye kızıp da, çatamıyorum !