Yokluğun Çok Acı Be Kardeşim

Bir garip oldum
bu günlerde
gecelerde
faili meçhul
suçlu saatlerde....
diğer yanımı hissetmiyorum
kardeşim
canım
sen çok uzak
yerlerde
ben ise yokluğuna
alışmanın
derdinde...

Erkekler ağlamaz derler ya
yalan kardeşim
senin arkandan
yüreğimden
süzülen
yaşları
gözlerime esir ettim
çaresiz gibi kaldım ya
sen gidince
yokluğun daha
şimdiden
zamanlarımı çalmakta....

Odanın kapısını
açtıkça
mecbur kaldıkça
boş yatağına
bakmaya
kahkahaların odaların
duvarlarında
hala çınlarken
yüreğimi burkan acıyla
özlüyorum be
seni kardeşim...

Gülerken bile
içim sızlıyor biliyormusun
her sabah kalktığımda
yada akşam olduğunda
beraber gidecekmişik
gibi
sanki yanıma
gelicekmişin gibi
şaka
ben burdayım gitmedim
dicekmişin gibi
hissediyorum ya
kabullenemedim
ben
yokluğunu
çok canım yanıyor be
kardeşim...

Babamın gizli,gizli
ağladığını
seni ne kadar yüreğinde
sarmaladığını
çaresizce yokluğuna
ruhunu dağladığını
görüyorum da
sensizlik içimi acıtıyor
be kardeşim...

Günler aylar geçicek
biliyorum
ama zaman
durdu sanki
nasıl sabır ederim
bilmiyorum
anneminde gözyaşları dinmiyor
görüyorum
evin bir odası çok soğuk be
kardeşim
bir bilsen
seni şimdiden nasıl çok
özledim...

BİR GÖRSEN İÇİMİZ SENİN ÖZLEMİNLE
NASIL YANIYOR
TUTTUK NEFESLERİMİZİ
SEN GELİNCE RAHATLICAZ
BE KARDEŞİM...
ÖZLENİYOSUN BURADA
SAKIN UNUTMA KARDEŞİM...