Yokluğunu tattım bu sabah.
Zamanın acımasızlığıyla tanıştım ilk kez...
Taş bağlı ayaklarımı, âmâ gözlerimi gördüm.
Yokluğundu beni sarmalayan,
Sensizliğin koridorlarında.
Bir tomurcuktum sanki, dalında solmuş.
Baharı yaşamamış bir kır çiçeğiydim.
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Devamını Oku
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Haykırdığım tek gerçek vardı: yokluğun cehennemimdir...
cehennem ki ne cehennem
saygılar
tebrikler
doğrudur...
sevgilinin yokluğu bir ateş
tebrikler başarılar
Saygılar Tarık Demirli
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta