Yokluğun cehennem ateşinden farksız balım, sensizlik yanardağ gibi içimi yakıyor yüreğim acı ile doluyor. Her gece seni öyle çok özledim'ki ne mevsimler anlata bilir içimdeki yokluğunu, nede sözlerim anlata bilir yüreğimdeki sevgini. Söyle bana kadın kim sevdi benim kadar seni kim söyle?
Hayat şakağıma dayamışken silahı ya kurtar beni al kollarına kokunu ver bana, yada bırakta tek bir kurşunla şakamdan girsin. Ölüm dediğin bir kurşunluk bedeli vardır güllüm sensizlik zaten bir ölümdür nefesiz kalmak, soluksuz kalmak sen bilemesin.
Her sabah uyanıpta senin hayalinle kalkmak, seni düşünerek yolara düşmek nedir bilemesin aklımda hiç çıkmayan benliğime kazıdım tek bir gerçeksin kadın. Söyle bana ne olur ya geri dön yada dönmiyeceğini söyle'ki bu acıma bir son ver söyle'ki acıların içinde boğma beni. ölümün sonu cehennem de olsa ben zaten bu hayata sensizliği cehennem olarak yaşıyorum.
Sarhoş bu deli gönlüm artık herşeyden bıktı, ne boğazımdan bir lokma geciyor, nede gülecek bir yüzüm kaldı dayanamıyorum sevgili sensizliğine dayanamıyorum katlanamıyorum sevgili sensizliğine katlanamıyorum. Sensiz günlerin gırdapında kendimi kaybetim her sokağı ezberledim neredeyse her yürüdüğüm sokakta senin adını bıraktım. Şimdi söyle bana kadın bu kadar seni seven birini bırakmak istiyormusun hala? .
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman