Yokluğun buz gibi soğuk Şiiri - Nuran Ba ...

Yokluğun buz gibi soğuk,
İçimi titretiyor, derinlerden yankı.

"Üşüme" diye seslensen uzaklardan,
Bir nefes olup dolsan içime,
Ya da gelsen, özlemini sımsıkı sarsan boynuma.
Düşlerimin en karanlık gecesinde,
Gelsen, umutlarıma can versen…
Yaslasam başımı göğsüne, ağlasam,
İçimden geldiği gibi, hıçkıra hıçkıra.

"Üşüme" diye seslensen uzaklardan,
Bir bahar olup ısıtsan karakışlarımı,
Ya da gelsen, mavi gözlerine karışsa
Donan bakışlarım...
Kokunu çeksem içime, ısınsa soluklarım...

Yoksun ya,
Kalbim en hazin sesle inliyor şimdi,
Sancılı şiirler topluyorum gecelerden.
Aşk ateşe dokunmaktır, biliyorum.
Yakmaktır yüreği… Ama ben üşüyorum!

Yokluğun buz gibi soğuk,
Yakacak bir yüreğim de kalmadı artık.
Ağlıyorum, kirpiklerim düşüyor avucuma, kristal kristal...
Ağlıyorum, akıp gidiyor zaman…
Çaresiz bekliyorum…
Geçmiyor kalbimin ağrısı...

Ah!
Bir söküp alsan bedenimden yalnızlığımı,
Söküp alsan hicrânımı…
Yüreğim kan revan, yüreğim kırık dökük,
Yokluğunla…

"Üşüme" diye seslensen uzaklardan,
Bir sevda olup sarsan bütün yaralarımı,
Ya da gelsen…