Yokluğun;
Kör bir bıçak gibiydi,
Doğrardı yüreğimi,
Acıtarak derin…
Derin soluklarla,
Bölerdi düşüncelerimi.
Saçlarımı kendim okşarken,
Ellerimi gezdirirken dudaklarımda,
Aynadaki aksimde kendi gözlerimi,
görürken gözlerimde…
Düşlerken seni…
kaplamışken tüm benliğimi
tek tek hücrelerimi
varlığın…
Nasıl derdim ki yalnızım
...
Yokluğun buz gibiydi ah…
Keserdi ellerimi,
Üşürdüm…üşürdüm,
Hayaline sarılırdım.
…
şimdi
iyi ki yanımdasın.
9/1/2010
Birsen ErkanKayıt Tarihi : 9.1.2010 16:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!