Yoklugun Bir Kez Daha Belirdi Gözlerimde

Yokluğun bir kez daha belirdi gözlerimde
Sevdadamla damla dizginliyor umutlarımı
Güçsüz yüreğim sevgiyle eritti takatimi
Dayanamıyorum! ..

Yalnızlığım bir kez daha dikildi karşıma
Krokuluk gibi...
Ürktüğüm bu yaşantı
Bir başınalığı armagan ederek bir 2 nisan akşamı
Korkularımı büsbütün cesaretlendirdi..

Gece esaretine almıs
Hapsetmiş çareleri..
Dert dermana aşık.. gece güne..
Ben kömür gözlerine..

Bu hayat korkutuyor çocuk yüreğimi
Bu kadar güçlü değilim canımın ışığı
Bu kadar cesur değil umutlarım
Kuytu bir köşesindeyim hayatın
Kuytu karanlıkta kalmış umutlarım
Çaresizliklere saplanmışım meğer..
Bıktım bu yalan dünyanın menfaatlerinden
çıkarlarından.. iki yüzlü insanlarından..
Belki de diyorken diyebiliyorken daha
Zerre kadar umut bırakmıyorlar insanda

Gözlerim ağlamaktan yorgun düşsün bu gece
Derdim dermanından..
Gönlüm sevdasından..
Çocuk yüreğim anacığından ayrı
Mutluluğu çelik zırhlı bir duvar gibi düşünür oldum
Bir o kadar yakın sahte gülücükler
Oysa oa kadar uzak tebessümler...

Canımın ışığı uzak diyarlardayken sen
Bir kez daha anladım yarınım uzaklarda..
Zamansız ter edişine rağmen..
Benim yerim senin yanında! ..