Yokluğun bir dert varlığınsa ondan da beter

Yıllar önce benim de hayallerim vardı
Bende sevilmek istiyordum delice
Ve de sevmek
Benimde umutlarım vardı
Senin ardın sıra dizilmiş
Peşinden koşan gençliğim
Bir çocuk gibi koştum peşinden
Düştüm,ağladım dur diyemedim
Sense gördün durmadın bile
Tutmadın ellerimden
Yalınız kaldım
Hayaline konuştum
Hayaline ağladım
Ardında ezik,üzgün,dargın
Ağlayan iki göz ve seven bir kalp bıraktın
Ne zaman ismini okusam bir yerde
Sen hortluyordun derinlerden
Tam söndü derken kor ateş
Mutluluğu yakalamışken
Yine sen çıktın karşıma
Ama mutsuz,üzgün,ezik,dargın bir kadın olarak
Yollarımız yine kesişti hayat denen bu yerde
Bende senin gibi arkama bakmasam mı _?
Yoksa…
Peşinden koşup da dur diyemediğim
Yalınız ve karanlık gecelerde
Hayaline ağladığım kadın
Ellerinden tutup bir silgi atsam mı geçmişe
Sen ay parçası
Sana o kadar kırgınım ki milyonlarca parçaya bölsem azdır
Ama bir parçanın kayıp olmasına da Gönlüm dayanmaz
Yokluğun bir dert
Varlığınsa ondan da beter.