Yokluğun Artık Yoruyor Beni

Yokluğun, artık yoruyor beni derinden,
Gönlümde açılan yara, sızıyla derinleşen.
Her anım sensizlikle geçiyor, sessizce,
Hasretinle yoğrulan bir özlem bekliyor beni.

Sen uzakta olsan da, kalbimde sonsuzsun,
Her adımda seninle dolu anılarım duruyor.
Yokluğun, yorgun düşürüyor bedenimi,
Gözlerimde senin hayalin, ruhumda senin izin.

Yokluğun, bir fırtına gibi essizce savruluyor,
Yüreğimde açılan yara, kanıma karışıyor.
Hasretinle yaşamak, aşkınla nefes almak,
Gel, sensizliğe son ver, yüreğime dokun, beni sar.

Yorgun düşmüş bedenim, sensizliğinle inliyor,
Her nefeste yokluğunun ağırlığı hissediliyor.
Gel, dön artık yanıma, yorgunluğumu al,
Sensiz geçen her an, ruhumu yıpratıyor, kahrediyor.

Yokluğun, artık yoruyor beni derinden,
Sensiz geçen günler, içimi karanlığa gömen.
Gel, sevgilim, gel yüreğime dön,
Yokluğunun zehrine son ver, bana yeniden renk veren.

Yokluğun, artık yoruyor beni delicesine,
Gözlerimdeki ışık, sensizlikle solgunlaşıyor.
Gel, hayatıma geri dön, yokluğuna son vereyim,
Birlikte olalım, aşkla dolu günlerimize yeniden başlayalım.