avuçlarında yaz küskünü örselenmiş kelebeklerle
karlı ihanetlere bürünmüş yollarda
gem vurulmuş çığların
çığlık bekleyen ıssızlığına koşuyorsun
şefkatine ölüm sağılmış soğuk toprak
kudurmuş açlıkları saklarken beyazın koyuluğuna
beni nasırlaşmış bedenimde bırakıp
küskün kelebekleri avutuyorsun
netameli mevsimin avazına çığ düşüren
hasret kalınan baharın sarkacında dirilen
seni beklemek gibi
yeşerecek dallar gibi kehanetli ten
nasıl bir çaresizliktir bilsen
yokluğunda
turuncu akşamlara inen karartıların
mesut bahçemizdeki cinayetlerine eşgal aramak.
Kayıt Tarihi : 18.10.2006 21:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!